(Mangifera indica) se smatra najstarijim voćem, u Indiji se uzgaja preko 5000 godina. Smatra se da je Buda sjedio upravo ispod drveta manga kad je doživio prosvjetljenje, pa se mango i danas koristi u mnogim obredima u Indiji.
Kada se počeo gajiti plod manga je bio veličine šljive i ne baš prijatnog ukusa. Danas plodovi manga mogu biti teški i više od dva kilograma, a drvo može rađati plodove i do 100 godina. Plod je kruškolikog oblika, iako ga Tajlanđani zovu tropska breskva. Sadrži vitamine B i C i dosta željeza. Postoji oko 500 sorti manga, a boja mu varira od zelene preko crvene do žute i narančaste. Ukus mu je mješavina ukusa ananasa i marelice. Može dugo ostati i van hladnjaka, u posudi na stolu. Tajlanđani ga jedu kao dodatak ribljem umaku, ili začinjen palminim šećerom. Uobičajeno je da se poslužuje rezanog na kriške.
Izvor: Wikipedia
