Suho vino je oznaka tipa vina prema sadržaju neprevrela šećera. S enološkog stajališta, suha su vina ona u kojima je sadržaj neprevrela šećera manji od 2 g/l, jer, su ona biološki (u pogledu refermentacije, ali i nekih drugih štetnih pretvorbi) stabilna.
Zakonom i Pravilnikom o vinu (kako kod nas, tako i u drugim zemljama koje su donijele takve propise), najčešće se kod bijelih, ružičastih, crnih, biser i gaziranih te žutih vina u skupinu suhih uvrštavaju vina s najviše 4 g/l neprevrela šećera. Ako je ukupna kiselost vina (koja se u nas iskazuje kao vinska kiselina i njen sadržaj, Pravilnikom o proizvodnji vina NN 2/2005, propisuje na najmanje 4 i najviše 14 g/l) uvećana za 2 g/l, tada se među suha vina može svrstati i vino koje sadrži više od 4 g/l šećera (ali ne više od 9 g/l).
Suha alkoholizirana vina su ona koja sadrže od 6 do 40 g/l neprevrela šećera, a suha aromatizirana vina ona kod kojih je taj sadržaj do 50 g/l. Kod pjenušavih vina taj se sadržaj u raznim klasifikacijama različito propisuje (od 0 do 15 ili od 0 do 50 g/l). Klasifikacije koje u suha pjenušava vina uvrštavaju pjenušce sa sadržajem šećera od 0 do 50 g/l obično ovaj tip vina dalje dijele u brut (najviše do 15 g/l), ekstra suha (od 15 do 25 g/l) i suha (s više od 25 pa do 50 g/l neprevrela šećera). U takvim klasifikacijama u polusuha pjenušava vina se uvrštavaju ona koja sadrže od 50 do 80 g/l neprevrela šećera, a tip poluslatkoga pjenušavog vina se ni ne predviđa.
Polusuho vino je oznaka tipa vina prema sadržaju neprevrela šećera. U tip polusuhih vina mogu se svrstati ona vina kod kojih je ukupna kiselost uvećana za 10 g/l s tim da u njima sadržaj šećera može biti i veći od 12 g/l, ali ne smije biti iznad 18 g/l.
Izvor: Vinopedia
